در حال بارگذاری ...
یادداشت مازیار رشید صالحی بر نمایش «پشت کلانتری کوچه اول کنار تیر چراغ برق»

نمایشنامه شفایمان نداد، اما اجرا کورمان نکرد

با لفظ خودمانی اگر بخواهم بگویم، نمایشنامه ی این اجرا به نویسندگی علی اصغری ،داستانیست که نه کور میکند و نه شفا میدهد، نه آزار دهنده و نه شگفت آور است، نه آنقدر اندیشمندانه و پیچیده است و نه در حوزه تئاتر بازاری میگنجد.تنها لحظاتی از بگو مگوی آدمهاییست که بنا به خواست نویسنده می آیند و میروند

نمایش «پشت کلانتری کوچه اول کنارتیر چراغ برق» به کارگردانی رضا ایرانمنش، به عقیده من اجرایی دلنشین از نمایشنامه ای بدون طعم است. اما اجرای آن ساعتی فراهم می آورد برای سرگرم شدن و همراهی با روایت آدمهای ساده ی نمایشی که در اجرا شیرین شده است.
با لفظ خودمانی اگر بخواهم بگویم، نمایشنامه ی این اجرا به نویسندگی علی اصغری ،داستانیست که نه کور میکند و نه شفا میدهد، نه آزار دهنده و نه شگفت آور است، نه آنقدر اندیشمندانه و پیچیده است و نه در حوزه تئاتر بازاری میگنجد.تنها لحظاتی از بگو مگوی آدمهاییست که بنا به خواست نویسنده می آیند و میروند، نیمچه ساختاری خطی دارد و در دنیای رئالیسم اتفاق می افتد.
انگار نویسنده به دنبال طرح پرسشی نبوده، به دنبال اتفاقی برای افتادن و تاثیری برای انتقال یافتن نجسته است.عناصری مانند تعلیق وجود ندارد. همه چیز قابل حدس و تشخیص است و این مخاطب است که بر روند رویداد ها غالب و آگاه است.
کاراکتر های نمایشنامه هزارتویی برای بازشناخت ندارند، مخاطب قرار نیست به کشفی برسد، همه چیز در لحظه تعریف میشود و از قبل قابل پیش بینی است.مشخصا اجرای چنین نمایشنامه ای آنگونه که باید به کارگردان و گروه اجرایی اش قدرت خلاقه نمیدهد، حال اینکه اکثر بازیگران اجرا هم به عنوان تجربه اول پا بر صحنه بگذارند.
اما با همه اینها در حوزه ی اجرا، ما با اثری روبرو هستیم که عمومیت مخاطب را در بر میگیرد و در حوزه ارتباط به خوبی مخاطب را همراه میکند، هر چند در آخر قرار نیست اتفاقی برای مخاطب بیفتد و مخاطب تاثیری ژرف از اجرا با خود به همراه ببرد، اما در طول اتفاق افتادن رویدادها میتوان با اثر همراه شد.
دکور صحنه که بر اساس شیوه واقعگرایانه ی اجرا، طراحی و ساخته شده، یکی از اصلی ترین عوامل جذابیت اجراست، و از لحاظ بصری ایجاد هم نشینی با اثر میکند. همچنین گروه موسیقی که در بالای سر صحنه نمایش قرار گرفته و با اجرای زنده اتمسفر دلنشین و گوش نوازی میسازد.
در حوزه بازیگری آنچه که بر صحنه اتفاق می افتد بازیهای ساده و بر آمده از ناخودآگاه بازیگران جوان و تازه قواییست که با تمام وجود سعی در انتقال انرژی و ارائه ی نقش میکنند، بازیگران اگر چه به تناسب تجربه ی تازه هنوز راهی برای استفاده از تکنیک و دانش گسترده و شناختی از فن بازی ندارند، اما به خوبی بر آنچه که انجام میدهند تسلط دارند، بدیهیات صحنه را تا آنجا که در توان دارند رعایت و به خوبی از ابتدا تا انتهای نمایش بازیهای یکدست و روانی ارائه میکنند.
ممکن است برای من مخاطب هنوز این شخصیت ها به بلوغ اجرایی کاملی نرسیده باشد، اما هم به واسطه ضعف های نمایشنامه و هم تجربه اول بازیگران جوان و پر انرژی این اجرا، این امری منطقی است.
نمایش پشت کلانتری... به نظر من تجربه ای سرگرم کننده و دلنشین، برای مخاطب در ساحت تماشا ایجاد میکند و هم برای گروه بازیگران جوانش لذت صحنه و همنفسی با مخاطب را می آفریند.
به امید بهروزی و موفقیت 
مازیار رشیدصالحی
 منتقد و مدرس هنرهای نمایشی




نظرات کاربران