در حال بارگذاری ...
در گفتگو با امید طاهری داور جشنواره تئاتر استان کرمان

جشنواره اصل نیست

کرمان جزو اولین شهرهایی بود که اولویت اجرای همگانی را دریافت کرد و در این مسیر حرکت های مثبتی هم اتفاق افتاد.

 به گزارش تئاتر کرمان، امید طاهری امید طاهری ، متولد فروردین ماه 1356 ، دیپلم هنرستان هنر سوره تهران در رشته تصویری نمایشی و کارشناسی نقاشی از دانشگاه شهید باهنر کرمان  است . 


شروع فعالیت در تئاتر از سال 1370 با گروه «تئاتر اشتباهات»
عضو کانون ملی منتقدان تئاتر ایران و کانون جهانی منتقدان تئاتر
عضو هیئت مدیره کانون ملی منتقدان تئاتر ایران از سال 1394 تاکنون 
مسئول برگزاری دوشنبه های نقد نمایش در سال 94 ، 95 و 96
برگزاری ورکشاپ کمدی در طرح مطالعات اجرایی قشقایی، تهران، تئاترشهر 95 و ...

او درباره جشنواره سی ام در رفسنجان گفت گویی را با درگاه تئاتر انجام داده است که شرح ذیل می باشد 

 

شیوه انتخاب آثار جشنواره تئاتر استان کرمان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

ملاک های انتخاب برای شخص من در چند سطح متفاوت تعریف می شود.
مهم‌ترینش این است که نسبت آن اثر با جامعه و زمانه اش چگونه است. آیا اساسا دغدغه ای دارد؟ آیا کارگردان و گروه تولید به سطحی رسیده اند که ایده ای برای تولیدشان داشته باشند. آیا فرمی که در اثرشان شکل گرفته، حاصل انباشت محتوای ذهنی خودشان است؟ یا برساخته ای است از تجربیات دیگران؟
چه درک و دریافتی از تکنیک دارند؟ چه ارتباطی میان مفاهیم اثر و شکل اجرایشان وجود دارد؟ چقدر اثری که تولید کرده اند، تکینه، خلاقانه و استوار بر اندام خودش است؟
اینها ملاک های سخت گیرانه من است. اما وقتی قرار است آثار را در یک استان بازبینی کنید، گاهی باید به ظرفیت های تئاتر استان هم توجه کنید. این نگاه باعث می شود فرصت رشد برای گروه های جوان تر و تازه کار از دست نرود و آنها حتی اگر شده به صورت محدود در همان جشنواره استانی، فضایی برای تعامل، تجربه و رشد، داشته باشند
شخصا در مرحله بازبینی جشنواره استانی کرمان، سعی کردم با چنین ملاکهایی نظر خودم را طرح کنم.

کیفیت آثار ارائه شده به دبیرخانه جشنواره چگونه است ؟

به نسبت آنچه در گذشته وجود داشت، شهرستانهای استان نسبتا رشد خوبی داشته اند. اما احساس می کنم حداقل برای این دوره، خود کرمان کمی ضعیف تر از قبل ظاهر شد. البته این را دارم به نسبت می سنجم. یعنی شهرستانهای استان، به نسبت گذشته خودشان رشد داشته اند و شهر کرمان به نسبت گذشته خودش کمرنگ تر بود. با این حال جای امیدواری است که نسل دیگری در تئاتر کرمان دارد شکل می گیرد. ضمن اینکه اگر ارتباطی بین دانشجویان تئاتر در کرمان و بدنه تئاتر این شهر برقرار شود، ظرفیت های تازه ای به وجود خواهد آمد.
در نهایت ما هشت نمایش را از بین هفده متقاضی انتخاب کردیم. و این خودش نشان می دهد رشدی اتفاق افتاده. اگر چه به اعتقاد من می شد جشنواره را با شش نمایش هم برگزار کرد اما به دلایلی هر سه ی ما بر هشت گزینه توافق کردیم

جشنواره چقدر بر روند تولید تئاترو کیفیت آثار تاثیر دارد ؟

در خصوص روند تولید تئاتر من امیدوارم تاثیر نداشته باشد. یعنی درستش این است که روند تولید تئاتر باید از جای دیگری تاثیر بگیرد. اگر قرار باشد تولید تئاتر با انگیزه حضور در جشنواره اتفاق بیافتد، متاسفانه آن تئاتر در بیعت اش با مخاطب دچار خیانت می شود و آن کارگردان نیز در مناسبات ذهنی و اندیشگانی خودش عملا فردی رشد نیافته است.
جشنواره صرفا یک ویترین است. فرصتی است برای نشان دادن ظرفیت های یک مجموعه. جشنواره مثلا در حوزه کشاورزی هم اتفاق می افتد. در همین رفسنجان جشنواره پسته دارید. اما آیا کشاورز تمام تلاش یکساله اش بر این است که در جشنواره پسته شرکت کند؟ خیر. او به صورت پیوسته و مداوم دارد تولیدش را انجام می دهد و محصولش را عرضه می کند. به نظرم این بهترین نمونه برای تعریف ماهیت جشنواره است.
جشنواره اصل نیست. جای خوشبختی است که تئاتری های کرمان، اجرای همگانی را در اولویت قرار می دهند.
اما در خصوص تاثیر جشنواره بر کیفیت، به شرط آنکه انتخابها درست و هوشمندانه باشد، در ایام جشنواره و پس از آن، نقد و دیالوگ اتفاق بیافتد و در کارگاه های آموزشی، گروه های شرکت کننده با چهره ی واقعی اثر خودشان مواجه شوند، آنوقت می توان امیدوار بود که جشنواره بر کیفیت آثار تاثیر گذار باشد.


آیا جشنواره می تواند بر رونق تئاتر در شهرستان ها تاثیر بگذارد ؟

بله. ممکن است جشنواره یکی از راه های رونق تئاتر در شهرستان ها باشد. اما این فقط یک راه است. راه دیگرش این است که گروه های تئاتری در شهرستان ها شکل بگیرند و به صورت پیوسته و مستمر تئاتر اجرا کنند. و راه مهمتری هم هست. اینکه مسوولان و متولیان فرهنگی در شهرستانها، فضا را و زیرساخت ها را برای توسعه تئاتر ایجاد کنند. این اعتقاد و یقین در آنها وجود داشته باشد که محدود کردن یا حذف هنر از شهر، مساوی است با گسترش ناهنجاری ها و آسیب های مختلف اجتماعی. مسولان و متولیان فرهنگی و ... در شهرستان ها، نباید قوانین کشوری در حوزه هنر را تفسیر به رای کنند و سلیقه را حاکم بر فضای فرهنگی شهرشان کنند.
شاید جشنواره ها در شهرستان ها بتوانند فرصتی ایجاد کنند برای همین دست گفتگوها.

 

کرمان جز اولین استان های پیشرو در تغییر شیوه برگزاری جشنواره بود، این تغییر را مثبت ارزیابی می کنید ؟

یک دوره ای فضایی وجود داشت که گویا جشنواره تمامِ تئاتر ماست! تئاتر ما خیلی جشنواره زده بود. به همین دلیل مدام فکر می کردیم که حالا با این جشنواره باید چه کنیم و به چه شکلی برگزارش کنیم. اما کرمان جزو اولین شهرهایی بود که اولویت اجرای همگانی را دریافت کرد و در این مسیر حرکت های مثبتی هم اتفاق افتاد.
جریان همواره تئاتر در پلاتو موج نو، یکی از این اتفاق های مثبت و تاثیر گذار بود و ایده ای بود که می توانست در سطح کشور مطرح و اجرا شود.
به نظرم جشنواره صرفا فرصتی است برای معرفی ظرفیت های تئاتری ما در یک سال گذشته اش. باید این فرصت با نظم، دقت و به شکلی در خور شأن برگزار شود و ما سهم اصلی توان و اندیشه ی خود را صرف اجراهای همگانی و ارتباط واقعی با بدنه اجتماع کنیم.






 

 

 




نظرات کاربران