بدون حمایت مس هیچ فعالیتی صورت نمی گیرد

نمایش "هزاران فریاد از سوز دل فرهاد" نیمه تیرماه امسال در رفسنجان اجرا شد. این تئاتر عاشقانه علاوه بر جلب توجه علاقمندان و رسانه های رفسنجانی ، رسانه های مرکز استان، از جمله  صدا و سیما را تحت تاثیر قرار داد. شبکه استانی  در برنامه "نمای نزدیک" به این تئاتر و بطور کلی وضعیت تئاتر رفسنجا ن پرداخت. با توجه به این موارد با "مجید افضلی پور" کارگردان این نمایش به گفتگو نشستیم.

او  پیرامون  "هزاران فریاد از سوز دل فرهاد" گفت: من بطور شخصی علاقمند متون کهن ادبی هستم. کار قبلی من هم نمایش "آرش" نوشته "بهرام بیضایی" بود. در حقیقت دغدغه من فاصله گرفتن نسل جدید از ادبیات غنی فارسی است. از طرفی در وضعیت کنونی،  نسل جوان ما درک درستی از مفهوم واقعی عشق ندارد. شاید حلقه مفقوده خانواده ها (خصوصا زوج های جوان در آستانه طلاق) عدم درک صحیح از مفهوم عشق است. متن برگرفته از بخش خسرو و شیرین منظومه گنجوی، به عشق شیرین و فرهاد پرداخته است. البته غیراز مضمون داستانی، ادبیات فاخر "نظامی" انگیزه من را برای انتخاب این قصه تقویت کرد.

وی با اشاره به بحران کرونا گفت: تمرین های این نمایش از بهمن ماه 99 شروع شد. بعد از انتخاب بازیگران مدت یک ماه خوانش و تحلیل متن داشتیم. و چهارماه بعد از آن تمرینات و آماده سازی کار برای اجرا طول کشید. اما متاسفانه به دلیل پیک اول کرونا،  امکان اجرا نبود. پس از یک ماه وقفه، دوباره تمرینات از سر گرفته شد. ولی باز در دی ماه 1400 به پیک دوم کرونا رسیدیم. همان طور که می دانید گروه را برای مدتی طولانی نمی توان معطل نگه داشت.  و به دلیل مشکلات تیم از ادامه کار منصرف شدم. با ناراحتی و سرخوردگی برای بازی به تیم تولید سریال "برف بی صدا می بارد" پیوستم. بالاخره در اسفند 1400 با اصرار مسئول  امور هنری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی رفسنجان(علی ترک آبادی) و  چند هنرجو با جایگزینی چند بازیگر و ترمیم گروه برای بار سوم تمرین از سر گرفته شد. در تیرماه اثر برای اجرای عموم ارائه شد.

فارغ از شرایط خاص  کرونا او از چالشهای دیگری می گوید: کار ساخت دکور و تهیه لباس برای کارهای تاریخی و اساطیری سختی های خودش را دارد، ولی با همراهی استاد "حمید حسنی" ساخت دکور انجام شد. انتخاب موسیقی هم به عهده جوان مستعد موسیقی "رامین کریمی" گذاشته شد. تهیه لباسهای تاریخی دوره ساسانیان طراحی و بخشی هم از جاهای مختلف کرایه کردیم. سالن های تئاتر رفسنجان فاقد نور مناسب هستند. مساله نور هم با خلاقیت و تجربه "جواد آزادی" برطرف شد. عدم وجود زیر ساخت مناسب برای اجرا، هزینه های تولید را افزایش می دهد.( این مساله برای یک بازنشسته آموزش و پرورش بسیار سخت است.) اگر حمایت معنوی هنرجویانم در گروه تئاتر "آرش" و جناب "ترک آبادی"  نبود، شاید انگیزه  اجرا برای من از دست می رفت.  افضلی پور راجع به موارد مالی می گوید: اگر حمایت مس سرچشمه نباشد، هیچ فعالیت فرهنگی و هنری در رفسنجان شکل نخواهد گرفت.روابط عمومی مس سرچشمه  بخش مهمی از هزینه ها را متقبل شد. البته شهرداری هم با خرید سانس برای پرسنل شهرداری از ما حمایت کرد. به باور این هنرمند پیشکسوت، تئاتر رفسنجان رو به رشد است . بگفته وی در رفسنجان بیش از 30 تحصیلکرده در رشته های مرتبط با هنر نمایش حضور دارند، ولی تقریبا همه آنها برای امرار معاش به مشاغل دیگری مشغول هستند. او راجع به وضعیت فعلی تئاتر رفسنجان گفت: چراغ سالن های تئاتر روشن شده و در حال حاضر دو تئاتر در حال اجراست. در تئاتر رفسنجان  مثل همه جاهای دیگر اختلاف سلیقه و تنگ نظری وجود دارد. اما نداشتن سالن و پلاتو مناسب، نداشتن گروههای ثبتی، کم توجهی انجمن نمایش، مشکل اصلی تئاتر رفسنجان است. مجید افضلی پور صحبتهای خود را اینچنین به پایان رساند: بیش از 40 سال، صحنه تئاتر خانه دوم من است. انجمن تئاتر استان در واقع پدر معنوی است.  پدر نباید تفاوتی بین فرزندان بگذارد، فقط مرکز استان را نپاید، گاه یک حمایت معنوی به از حمایت مادی است. می دانم انجمن محترم استان که از اساتید و دوستان خوب ما هستند آنها هم مشکلات خود را دارند . ولی به یاد داشته باشیم که ما دلبسته ایم به شما که در شرایط سخت کنونی اگر بتوان کار موثری در جهت پیشرفت تئاتر استان کرد،  انجام دهند. تئاتر یک تریبون است. یک رسانه است، یک منبر است، بسیاری از معضلات و مشکلات فرهنگی را می توان با هنر والای تئاتر درمان کرد، دردم از آنجاست  که مسئولین، قدرت این رسانه را نمی دانند. انقلاب کبیر فرانسه و یا انقلاب روسیه مدیون تئاتر است. نقشی که جوامع امروز ما به آن احتیاج دارد،  به قولی تئاتر یک ضرورت است چیزی شبیه نان.

لازم به ذکر است که "مجید افضلی پور" هنرمند پیشکسوت تئاتر رفسنجان متولد 1340، کارشناس علوم تربیتی و بازنشسته آموزش و پرورش است. که در سال ها گذشته نمایش های بسیاری را بازی و کارگردانی کرده است . او تجربه بازی در سینما و تلوزیون را هم در کارنامه خود دارد، وی سه سال مسئول انجمن نمایش رفسنجان بوده و در زمینه های مختلف مانند تئاتر دانش آموزی، دبیری و داوری جشنواره های تئاتر فعالیت داشته است. او در نمایش هایی از جمله: گزارش، گاومیش، روی بال فرشته ها، بازماندگان، یک با یک برابر نیست، جنگ نامه غلامان، گل و قداره، شب بلند یاران، محتکر، کله پوک ها، انکس که نسیم را بدزدد دزد است، سلطان کاراکوش، آرش، پیام نور،کلاغ های سیاه چشم سفید، نمی خواهم آدم خوبی باشم، هزاران سوز از دل فرهاد  بازیگری و بعضا کارگردانی کرده است.