هر کجا تماشاگرت را دیدی نمایشت را اجرا کن

مهدی ثانی؛ نمایش هنر است، قدیمی ها می گفتند:  چشم باز غیب می گویی، یعنی می دانی می دانند  و می گویی.

آری، می گویم  چرا که یک مساله را که برایم رنج آور شده است  را بیان کنم

خانم گلاب آدینه در تهران پرده خوانی استاد بیضایی را در این چند روز و ماه گذشته آماده اجرا کردند و به صحنه بردند.

شبی از اجراها مورد بی مهری و غضب تماشاگران قرار گرفتند.

کار ندارم، اصلا قابل تامل نیست؟ هنر را باید مجددا تعریف کرد، در اروپا و شرق و غرب عالم

اکثر شاهکارهای ادبی؛ نمایشی،  انسانهای بزرگ و نوآور، نقاش  هنرمندان در سالهای  ناآرامی،  بی ثباتی حکوتها  پا به میدان گذاشتند خلق شده اند و کار آنها باعث دگرگونی در اندیشه  و نگاه و  تلقی مردم از زیستن آبرومند شده است.

اینکه ( برشت بیچاره در جنگل  شهرها) می گوید: «هر کجا تماشاگرت را دیدی نمایشت را اجرا کن »

خلاقیت خلق اثری هنری که وجود نداشته  فقط کار هنرمند است. با ضرورتی که به سراغش می آید

زمان، مکان. تاریخ  ندارد.

هنرمند دردهای اجتماعی را تجربه کرده، چشیده، رنج را می شناسد.  آزادی را ، درک کرده است.

همیشه حی و حاضر است. هنرمند برای خود چیزی نه در زندگی دارد نه در متن و حاشیه این گذار.

همه آنچه خلق می کند برای مردم سرزمینش است و بس. مقاومت ، فداکاری،  از خود گذشتگی، گذشتن از فاصله ها،

عمری را به اصرار بر سر هنرمندی گذاشتن، از خواص اوست هرگز نباید فراموش کرد .

برای همه شما جامعه هنرمندان نمایش آرزوی موفقیت دارم.