در حال بارگذاری ...
کارگردان‌های حاضر در جشنواره استانی تئاتر کرمان از روشن نگه‌داشتن چراغ تئاتر می‌گویند

مخالف تعطیلی تئاتر هستیم

هنرمندان شرکت‌کننده در سی‌و‌چهارمین جشنواره تئاتر استان کرمان تعطیلی تئاتر را اقدامی درست و تاثیرگذار نمی‌دانند و می‌گویند وقتی به ضرورت تئاتر باور داریم؛ بنابراین معتقدیم تئاتر به عنوان یک ضرورت حذف‌شدنی نیست.

به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در کرمان، سی و چهارمین جشنواره تئاتر استان کرمان از شنبه 12 تا سه‌شنبه 15 آذرماه با استقبال هنرمندان و تماشاگران برگزار شد .

کارگردانان شرکت‌کننده در این جشنواره از ضرورت بر صحنه ماندن هنرهای نمایشی گفتند.

مهدی حشمتی: نیازمند گفت‌وگو هستیم؛ تئاتر امکان گفت‌وگو را فراهم می‌کند

مهدی حشمتی هنرمند فعال استان کرمان که با کارگردانی نمایش «تاکسیدرمی» در جشنواره حضور داشت، با بیان این موضوع که تحت هیچ شرایطی موافق تعطیلی تئاتر نیست، گفت: «در هیچ جای دنیا به دلیل اعتراض چراغ تئاتر خاموش نمی‌شود و اتفاقاً صحنه تئاتر می‌تواند محلی برای گفتمان و نقد باشد، ما نیاز به گفت‌وگو داریم و‌ تئاتر این امکان را فراهم می‌کند.»

علی صادقی‌زاده: تئاتر یک ضرورت است

علی صادقی‌زاده، کارگردان نمایش «ساختمان رز» گفت: «تئاتر یک ضرورت است چیزی شبیه نان...این جمله را بارها و بارها شنیده‌ایم؛ اما سؤال اینجاست چقدر این جمله را باور داریم؟ به نظر من جامعه امروز با این‌ همه اتفاقات و مشکلات، بیشتر از هر زمانی نیازمند تئاتر است؛ اما تئاتری که از درون همین جامعه باشد و از مشکلات همین جامعه بگوید. این وظیفه تئاتر است که تماشاگر خود را به فکر فرو برده و او را وادار به تفکر و اندیشه کند. اجرای اثر بدون دغدغه ضرورت نیست.»

پدرام شیخ‌مظفری: وظیفه تئاتر قضاوت کردن نیست

پدرام شیخ‌مظفری کارگردان تئاتر «شیفته» با اشاره به حواشی اخیر گفت:  «قضاوت مسئله تئاتر نبوده بلکه به تصویر کشیدن رویدادها و نسبتش با انسان‌ها مسئله همیشگی تئاتر است.»

ابراهیم لشکری: تئاتر مظهر همدلی و همبستگی است

ابراهیم لشکری با کارگردانی نمایش «دنیای زیبا» از شهرستان زرند در جشنواره تئاتر استان کرمان حضور داشت، به خبرنگار ایران تئاتر گفت: «روند تمرین تا اجرای تئاتر مظهر همبستگی و همدلی و الگوی مناسبی برای تعامل اجتماعی است. تئاتر لذت با هم بودن را به همشهریان هدیه می‌دهد. زنده‌ بودن و بی‌واسطگی تئاتر اجازه تجربه دنیای فردی دیگر را به ما می‌دهد؛ آن‌گاه به‌صورت حسی و عقلی درباره آن فکر می‌کنیم و می‌آموزیم.» این کارگردان ادامه داد: « تئاتر به عنوان آیینه تمام‌نمای زندگی انسان، همیشه موظف بوده در مقام راهنما و روشنگر، از درد و رنج‌های تحمیل‌شده به بشر سخن بگوید.»

حامد سالاری: تئاتر وابسته به مکان و زمان نیست

حامد سالاری از سیرجان با نمایش «آنالیز» دیگر شرکت‌کننده در جشنواره نیز بر این باور است که: «تئاتر وابسته به زمان و مکان نبوده و در هر شرایطی موردنیاز  جامعه است؛ زیرا خاستگاهی در دل جامعه دارد. تئاتر همیشه و همه‌جا در پی بیان حرف جامعه بوده است.» سالاری ادامه داد: «در وضعیت فعلی جامعه، احساس نیاز به حضور تئاتر بیشتر است، زیرا یکی از مهم‌ترین اهداف این هنر، رساندن آگاهی به مخاطب است.»

محمدحسین خاکسارپور: رکود دوران کرونا را تکرار نکنیم

محمدحسین خاکسارپور(کارگردان نمایش «تهران زیر بال فرشتگان»)، دیگر سیرجانی حاضر در جشنواره تئاتر استان کرمان گفت: «هرچند در این ایام اجرای کار برای جامعه تئاتری مشکل است، اما به هر صورت نباید مسئولیت آگاه‌سازی جامعه را نادیده بگیریم. تشویق مخاطب برای حضور در سالن‌های تئاتر، کار پسندیده‌ای است، زیرا جامعه تئاتری هم همچون سایر افراد جامعه مسئولیتی خطیر در برابر جامعه دارد و تئاتر به نفس مخاطب زنده است. نباید رکود دوران کرونا تکرار شود، که هم جامعه تئاتر و هم مخاطب متضرر شوند.»

محمد دانشور: تئاتر همواره زنده است

محمد دانشور هنرمند رفسنجانی حاضر در این جشنواره نیز معتقد است که تئاتر در هر شرایطی زنده است و هیچ توفانی نمی‌تواند سرو خرامان این هنر را خم کند و شاخه‌های تنومندش را بشکند. او ادامه داد: «تئاتر زنده است چون هنرمند، اثر را در هر شرایطی خلق می‌کند و می‌تواند صدای جامعه باشد.»




مطالب مرتبط

با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه
با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه

مصطفی درویش گوهری، در این یادداشت قصدی بر تحلیل یا نقد اثری را نداریم، تنها به‌واسطه دیدن دو نمایش "موش و دیلادوز" و "کک به تنور" به کارگردانی دکتر یدالله آقا عباسی، به مسئله تئاتر تعلیمی و اهمیت ...

|

نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج
نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج

علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و آشنا برای تماشاچی ما ، در موازات خط درام اصلی آن را نوسازی کرده و این شکاف را پرکند.

|

نظرات کاربران