«نگاهی به روزمرگی های زهرا و اقتصاد بنزین خورده»

تئاتر جنوب کرمان؛ محمد اماندادی، نمایش هنری است که بر پایه تضادها تصادم هایی که بین این افراد صورت میگیرد  شکل می گیرد هرچقدر شیوه مواجهه ی  اضداد   برپایه ی روابط انسانی و محیطی  به درستی  درکنارهم قرار گیرند مایه های دراماتیک اثر نمایشی تقویت شده و شاهد انسجام ویژه در ساختار و ترکیب خوش ساختی  از این موضوع با محتوایی سازنده ای را شاهد خواهیم  بود .
 
داستان «آن نیمروز طولانی زهرا» کوشش می کند تا بستری برای رو در رو کردن تضادهای پیدا و پنهان جامعه ای  که نویسندگان اثر درآن زیست می کنند را ایجاد نماید و بر پایه این بستر داستان خودرا بنا می کند .
جامعه ای که به شدت درگیر روز مرگی های اقتصادی خویش است دیگر جایی برای رشد خلاقیت های گوناگون افرادش باقی   نمی گذارد و اینگونه است که نقدینگی حاصل از مشاغل کاذب که از قضا بسیار مهم و چرب و نرم است دیگر فرصتی برای اندیشیدن در باب فهم زیست بوم های م
حلی را باقی نمی گذارد.
جایگاهی می شود برای نابودی ارزشهایی که خود می توانند پول ساز سبب ساز ایجاد کسب و کارهای پاک شوند  قطب های دوگانه نمایش هرکدام در بخشی از اثر نمایش پیش برنده  داستان و بالا برنده ی کشمکش و هیجان قصه هستند که در ادامه به تحلیل آن ها می پردازیم.  
 
دو گانه تورج و زهرا که  از ناخودآگاه جامعه ی بومی جنوب کرمان بویژه رودبار زمین بر می خیزد  نشانه های فراوانی برای بازنمایی واقعیت های جامعه  ه مخاطب اثر عرضه می کند  زهرا و زنانگی اش که در مسیرقصه  اشاره می شود و نماینده و بازتاب دهنده مشاغل پاکی است که در رویارویی با تورج جنبه های گوناگون خود را نشان می دهد از سویی تورج که نماینده ی کسب و کارهای پول ساز اما کاذب است در سرتاسر نمایش در مواجهه با دیگران ازجمله زهرا زوایای تاریک و پنهان شخصیتش را بازتاب می دهد زوایایی که تلخی آن در  لحظه به لحظه  نمایش دیده می شود و داستان را به مسیر دیگری پرتاب می کند .
 
تلخی که تلاش شده است با شیرین کاری های «مرک »-شخصیتی که یادآور دیوانه گان حکایت و قصه های کهن ایرانی است-  کمی ز آن کاسته شود شخصیتی که در بسیاری از فرهنگ ها به آن اشاره شده  و دراین مجال اندک نمی توان به آن پرداخت شخصیت هایی همچون بهلول و ملانصرالدین و غیره.....
 
 شخصیت «مرک» با حضور گاه و بیگاهش در مسیر درام می کوشد تا سایه ی روز مرگی مرگباری که به شدت بوی بنزین و گازوئیل می دهد را از سر زهرا و پسرش علی بردارد .
او قسمتی پنهان از شخصیت های داستان است که گوشه ای از جنون سر خورده ای که در حرکات تورج  بازنمایی می شود، گوشه ای  از پاکی زنانه و معصومانه زهرا و گوشه ای از سر زنده بودن و جوانی علی که با ترسی کودکانه پنهان شده است .
حال با دوقطبی هایی مواجه هستیم که هربار به مثلثی تبدیل می شوند تا شر و شور آشفته و وحشی زندگی عشق و مرگ را با خود همراه دارد .
مثلثی که هر جا ی قصه به بن بست می رسد، سوختی جدید در کالبد داستان جاری می سازد تا دیگر نگران از دست رفتن روزمرگی های زهرا و علی نباشیم تورج که خشمگین از گذشته خویش، هر بار تلاش می کند تا به قول خودش خیلی تمیز بودن اکبر را نشانه گیرد بلکه بخشی  هرچند اندک از پیشینه ی تاریک اش را از خانواده ی یعقوب عاریه بگیرد و انتقامش را عملی کند .
استعاره ای زیبا که سوخت بری و  سوخت بران مدام در پی آن هستند این است که، سکوت معصومانه کسب و کار های سنتی و مردم پایه زیست بوم مردمان جنوب در هماوردی این چنینی را به آتش بکشد .‌
 
دوچرخه همیشه پنجرعلی یارای ایستادگی در آن مسیر را ندارد ،علی که میراث دار شغلی است پر از فشار و استرس در میان درگیری های مثلث اکبر و تورج و ضلع سوم آن ها  یعنی زهرا پا به عرصه گذاشته و از این رو همواره در خیال ناقص خویش  متوهمانه می اندیشد که زندگی اش  در آتش می سوزد و بواقع همچنین است بنزین که اوهم نقش هرچند  کوچکی در دلالی آن دارد خود یکی از دلایلی است که آینده  ناپیدای علی را در بلند پروازی های ناجوانمردانه تورج به آتش می کشاند.  
نقش کمتر دیده شده قاچاق سوخت، که از ابتدا در داستان به  زندگی آرام زهرا پای می نهد تا انتها همچون نخ تسبیح قصه را به هم می چسباند هرچند لحظاتی از نمایش می تواند با پر کردن جزئیات کوچک در دو قطبی های شخصیت ها توانایی دوچندانی را به جوهره ی درام نمایشنامه اضافه کرد .
 
موسیقی نرم و بی ادعایی که تمام همت خود را برای رنگ آمیزی عاطفی و معنایی قصه مصروف می دارد و در برخی از صحنه ها نمی تواند به ریتم  دراماتیک اثر چیزی بیافزاید و تنها درنقش یک پاساژ کوتاه عمل می کند تا از آن دریچه احساسات تماشاگران را هر چند کوتاه در گیر نماید.
اما محتوای گرانقدری که نویسندگان  نمایشنامه بر آن تاکید داشته اند تا حدود نهزیادی در صحنه به صحنه کار دیده می شود اما این همه ی رسالت نیست که متن می توانسته به دوش بکشد بلکه تعریف روابط مشخص اشخاص نمایش گاه آنگونه که شایسته کاری در چنین سطح را نمی تواندبه مخاطب منتقل کند ما ،اما نظم سازمان یافته کلیت کار نوید یک همکاری عمیق دربین اعضا گروه نمایش است، به طوری که در این« نیمروز طولانی زهرا» بسیاری از لحظات ناب همکاری بازخورد متناسبی پیدا کرده است جنبه نشانه شناختی کار همچنان نیاز به ترمیم و اصلاح دارد که می توان کمی بادقت جزئیات رویدادها و کنش های صحنه را سرو سامان  بهتری می دهد.
 و در پایان آرزوی توفیق همه ی اصحاب فرهنگ وهنر دخیل و درگیر در تولید این اثر را دارم ‌.
 
نمایش برشی مناسب گوشه ای از مرارت ها و سختی ها مردم خونگرم جنوب که همواره برای یک زندگی شایسته درحال کنکاش و جست وجو هستند.