در حال بارگذاری ...

لازمه دوباره جمع شدن؛ نقد منصفانه گذشته و عدم قضاوت

مهدی دهاقین بذرافشان*: جامعه تئاتر استان کرمان در سالی که گذشت، به‌طور کلی کارنامه قابل قبولی از خود به جای گذاشت، اگرچه هنوز تا رسیدن به آنچه که باید، فاصله دارد.

از آن‌جایی که شرایط اجتماعی گاهی مسیر رسیدن را کند و سخت و گاهی هموار و پرشتاب می‌کند، شناخت دقیق اجتماع و فهم آرزوها و درک شکست‌ها می‌تواند برای عبور از بحران‌ها چاره‌ساز باشد؛ البته آن‌چه در عمق جامعه جاریست، نه آن‌چه که دوست داریم ببینیم، بشنویم و بفهمیم.

سال 1401 به واسطه اتفاقات اجتماعی، موقعیتی ویژه ایجاد کرد که در زمینه توسعه هنر، خصوصا هنر اجتماع محور تئاتر، شباهتی با سال‌های قبل نداشت. عموما در این شرایط افراد یک جامعه با تصمیماتی که می‌گیرند، موضع و سویه خود را مشخص می‌کنند.

البته فضای احساسی و غوغای دنیای مجازی، بستر تصمیمات آنی را بغرنج و درصد اشتباهات افراد را افزایش می‌دهد، به همین علت در سال‌های پس از رخدادهای مهم اجتماعی لازم است که اعضای یک جامعه، فارغ از نوع کنشی که در موقعیت انجام داده‌اند، در کنار هم قرار گرفته و در ادامه مسیر با نقد و تحلیل منطقی، درصد اشتباهات آتی جامعه را به حداقل برسانند.

لازمه دستیابی به جمع شدن، بررسی و نقد منصفانه گذشته و عدم قضاوت بر مبنای فعالیت افراد در موقعیت خاص است. البته برخی از بخش‌های جامعه معتقدند روشنی آینده از مسیر قضاوت گذشته می‌گذرد. در مواجهه با این نگاه، ای کاش قضاوت‌ها بر اساس یک تصمیم یا یک فعالیت صورت نگیرد و سال‌های متمادی حضور و فعالیت افراد، مبنای داوری قرار بگیرد. 

اما حضور موفق گروه‌های نمایشی کرمان در جشنواره‌های ملی و منطقه‌ای فجر، تئاتر معلولین، سودای عشق، ایثار و تئاتر کمدی خندستان، فعالیت با کیفیت آموزشگاه‌های تئاتر استان و گروه تئاتر دانشکده صبا و معماری دانشگاه شهید باهنر کرمان در کنار فعالیت خوب کارگروه تئاتر خیابانی و تجهیز سالن اصلی تئاتر شهر کرمان و افتتاح سالن مجهز تئاتر مجتمع فرهنگی وهنری ارشاد، نوید بخش رسیدن روزهای بهتر و پرافتخارتری برای تئاتر کرمان است؛ باشد که به چشم ببینیم و به دل شادمانی کنیم.

*رییس انجمن هنرهای نمایشی کرمان

 




مطالب مرتبط

یادداشتی بر نمایش قمَروی لَب‌ندار، اثر مصطفی نیکروان

سفرادیسه وار قمرو، دگردیسی و یافتن شادمانی درونی
یادداشتی بر نمایش قمَروی لَب‌ندار، اثر مصطفی نیکروان

سفرادیسه وار قمرو، دگردیسی و یافتن شادمانی درونی

سروش سلطانی٭، «کودکان با هر چیز کهنه‌ای که به دستشان برسد بازی می‌کنند، نشان می‌دهد بازی می‌تواند شخص را از قید رابطه‌اش با قانون و اقتصاد و جنگ و دیگر امور جدی رها کند

|

با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه
با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه

مصطفی درویش گوهری، در این یادداشت قصدی بر تحلیل یا نقد اثری را نداریم، تنها به‌واسطه دیدن دو نمایش "موش و دیلادوز" و "کک به تنور" به کارگردانی دکتر یدالله آقا عباسی، به مسئله تئاتر تعلیمی و اهمیت ...

|

نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج
نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج

علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و آشنا برای تماشاچی ما ، در موازات خط درام اصلی آن را نوسازی کرده و این شکاف را پرکند.

|

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

نمایش «مهمان جامانده» که با هدف فرهنگ‌سازی درحوزه‌ی افراد دارای معلولیت و همچنین با بازیگری این افراد ساخته شده است موفق به کسب جوایز متعددی در بخش فراگیر بیست‌و‌هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان اردکان شد.

|

نظرات کاربران