یادداشتی بر نمایش «نقره داغ» به کارگردانی مرضیه محمدی پور

فاطمه هجینی نژاد: با خلاصه ای از داستان نمایشنامه « نقره داغ»به نویسندگی مرضیه محمدی پور شروع میکنم ، داستان دختری را روایت میکند که درسن نوجوانی، قربانی کودک همسری میشود، دختری که نمیتواند سخن بگوید، دختری که زبانش را بسته اند تا نتواند از حق خود دفاع کند؛ تا نتواند فریاد بزند ، دختری که پناهی ندارد و سرنوشت شومش دست از سر او بر نمیدارد و حالا نقره داغ خانواده اش است؛در نهایت مردی می آید، مردی که اکبر است! که علیه وضع موجود میشورد، که منجی نقره میشود . این نمایشنامه ملودرام ، بغض تماشاچی را به لبخند مبدل ساخته و  به او آهی از سر خوشنودی میبخشد.
نگاهی به متن نمایشنامه نقره داغ
اکنون بحث بر این است که آیا متن نمایشنامه نقره داغ ، متنی نمایشی است یا صرفا ساختاری داستان گونه دارد؟
آیا مرضیه محمدی پور، دانشجوی تئاتری که تا قبل از این کار متن ها و قصه هایش مارا به وجد می آورد، توانسته است در درام نویسی موفق باشد؟
متن درواقع از ساختار درستی تشکیل شده است ،
ساختاری مدور دارد و این به درستی و با خلاقیت مرضیه محمدی شکل گرفته است و نقطه ی  اوج داستان مارا میخکوب میکند! اما آیا این متن به گونه ای نمایشی است؟ یا صرفا قصه گوییست و برایمان قصه تعریف میکند؟ مثل زنی که در گوشه ی بیمارستان از تنهایی سفره ی دلش را برای زن دیگری باز میکند و احساسات اورا تحت تاثیر قرار میدهد؟
متن تعلیق دارد! این کشش را برای مخاطب ایجاد میکند که تا لحظه ی آخر، میخکوب بنشیند و گوش بدهد و تا انتها با قصه ی نقره همراه باشد، و این نیز از نقاط قوت کار است و مهارت بالای مرضیه محمدی را در داستان پردازی به ما نشان میدهد؛ اما از لحاظ بصری متن تصویر سازی دراماتیک ندارد.
بازیگری و کارگردانی اثر
شاید بتوان گفت بازیگری مرضیه محمدی نیز در این اثر یکی دیگر از نقاط قوت کار است! او گویا به درک عمیقی از احساسات درونی کاراکتر به دست آورده و کاملا در بازیگری متمرکز بود.
 در کارگردانی اما گویا متن اجازه نداده بود تا میزانسن و خطوط حرکتی خاصی طراحی شود؛ بازیگر در اکثر لحظات کار یک جا ثابت بود حرکت خاصی نداشت…
 ویژگی مثبتی که در کارگردانی اثر دیده میشد تصویر سازی با سایه ها بود که در بعضی از لحظات نیز ضرورتی نداشت…
نتیجه گیری
در انتها این اثر فرصت خوبیست برای اندیشیدن درباره ی مسائلی که امروزه در جامعه جزئی جدا نشدنی از زیست برخی انسان ها شده اند؛ فقر ، اعتیاد، کودک همسری و…
همچنین این اثر به خوبی به مسائل زنان پرداخته است. اگرچه این کار با چالشهای زیادی مواجه است، اما در نهایت مرضیه محمدی تا حدودی با موفقیت آنهارا پشت سر گذاشته است.
همچنین گروه او توانسته است با امکانات کم پلاتو ، دکور خوب و نور پردازی در خوری را در این پلاتو اجرا کند؛ علاوه بر آن فعال سازی مجدد پلاتو زیر زمین مجموعه تئاتر شهر با نام پلاتو تمرین و تجربه  توسط دانشجویان کاری بسیار تا بسیار قابل تحسین است. امید که این مسیر همیشه برای دانشجویان بازیگری و کارگردانی سبز باشد؛