در حال بارگذاری ...
در آکادمی صحنه برگزار شد

نشست تخصصی پیوند بین سینما و تئاتر

هجدهمین نشست سینمایی«گراند سینما»، به‌مناسبت روز ملی سینما با محوریت پیوند سینما و تئاتر، با حضور جلیل امیری نویسنده و کارگردان تئاتر، امین شجاعی فیلم‌ساز، حمید عسکری منتقد و فیلم‌ساز، عبدالرضا قراری کارگردان تئاتر و رییس خانه هنرمندان کرمان برگزار شد.

به گزارش تئاتر کرمان، هجدهمین نشست سینمایی«گراند سینما»، به‌مناسبت روز ملی سینما  با محوریت پیوند سینما و تئاتر، با حضور جلیل امیری نویسنده و کارگردان تئاتر، امین شجاعی فیلم‌ساز، حمید عسکری منتقد و فیلم‌ساز، عبدالرضا قراری کارگردان تئاتر و رییس خانه هنرمندان کرمان برگزار شد. 

در آغاز این مراسم ابتدا فیلم کوتاه « عمو سبیلو» از ساخته های بهرام بیضایی که سال 1349 به تهیه کنندگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ساخته شده است نمایش داده شد. از همین رو گفت و گوهای آغازین نیز پیرامون بیضایی و این فیلم بود.
حمید عسکری درباره این فیلم گفت: عمو سبیلو اولین فیلم سینمایی بهرام بیضایی است و با این فیلم شروع قدرتمند خود در زمینه سینما را آغاز کرد. فیلم های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به قصد پرورش و آموزش ساخته می شدند و فیلم هایی حرفه ای بودند.
جلیل امیری نیز گفت: نکته جالب اینکه در این فیلم کوتاه ما تمامی عناصر درام را داریم. یکی  از اصلی ترین عناصر درام کشش است و بعد از چندین دهه باز وقتی ما این فیلم را می بینیم از آن لذت می بریم.
امین شجاعی پیرامون فیلم عمو سبیلو اینگونه گفت: بیضایی جزو کارگردان هایی است که موفق شده است بین عناصر فنی و دراماتیک سینما پیوندی مستحکم را برقرار کند.

پس از اظهار نظر سخنرانان این جلسه پیرامون فیلم بحث اصلی این نشست یعنی پیوند سینما و تئاتر آغاز شد. عبدالرضا قراری درباره این موضوع اینگونه گفته های خود را آغاز کرد که: یکی از مشکلات هنر معاصر ایران فقدان ممارست و ساده انگاری در دریافت تکنیک است. ما امروزه در هنر ایران می بینیم کسانی که می خواهند به هنر برسند معمولا تعداد شکست خورده ها بیشتر هستند و دلیلش این است که مرحله اول یعنی جویندگی و تثبیت هنر را طی نکرده اند. بخش دوم که مرز  گونه های هنری را از یکدیگر تمایز می بخشد قالب ارائه است. سینما امکان بیان روایی قدرتمندتری دارد و این در حالی است که تئاتر امکان  تاثیر گذاری و تحول انسانی متفاوتی دارد. 90 درصد هنرمندان آرزو داشته اند که موسیقی دان های موفقی شوند. چرا که موسیقی زبان ارتباطی بدون مرزی دارد و شما بین پدید آورنده هنر و رابطه آن هیچ واسطه معنایی را نمی بینید و یک واسطه حسی است که گسترش پیدا می کند. قراری ادامه داد: هنرها در تکنیک و محتوا متمایز می شوند اما در کنش اصلی و جهان بشری اکثر هنرمندان توصیه می کنند که مرزهای هنری برداشته شوند و هنرمندان از سایر رشته های هنری بهره ببرند.
مدیر خانه هنرمندان کرمان در این نشست خطاب به هنرجویان سینما و تئاتر نیز گفت:  یکی از مسائل مهم برای هنرجویان ما مساله انتخاب است. بنده با آزمون و خطا موافق نیستم. چرا که آزمون و خطا در جامعه ای انجام می شود که داده های اصلی خود را به دست آورده است. در مسیر جویندگی راه هنر تکنیک و مهارت بسیار مهم هستند و در این راستا با آموزش هنرجویان باید مسیر درست را بدانند. به عنوان مثال دانستن نام بازیگران سینمای جهان و اینکه در فلان فیلم سینمایی و سریال چه افرادی بازی می کنند هیچ کمکی به توسعه بازیگری نمی کند. قراری تاکید کرد: شما به عنوان یک بازیگر باید صدا و بدنتان را تقویت کنید و درک و تحلیلتان را از نقش توسعه دهید و سپس به این انتخاب فکر کنید که در حوزه تئاتر می خواهید فعالیت کنید یا سینما. بخش زیادی از بازیگران ما به دلیل عدم آموزش مهارت حرفه ای ندارند و به دلیل نوعی آشفتگی حتی بر صدا و بدن خودشان مسلط نیستند. سیستم آموزشگاهی هنری در کشورهای پیشرفته به گونه ای است که حتی هیات علمی ثابتی ندارند و از چهره هایی به عنوان مدرس استفاده می شود که حرف جدیدی برای گفتن داشته باشند. این در حالی است که در کشور ما تا قبل از انقلاب سیستم هنری ما مرید و مرادی بوده است و مثلا هنرجوی تئاتر ابتدا می بایست دو سال محل تمرین را نظافت کند. این سیستم بعد از انقلاب از بین رفت و سیستم مدرن نیز جایگزین آن نشد.

این جلسه به همت اموزشگاه آزاد هنرهای نمایشی صحنه در محل این آکادمی با حضور علاقه مندان به سینما و تئاتر برگزار شد . 




مطالب مرتبط

با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه
با نگاه به دو اجرای یدالله آقا عباسی

یادداشتی بر ضرورت تئاتر تعلیمی در جامعه

مصطفی درویش گوهری، در این یادداشت قصدی بر تحلیل یا نقد اثری را نداریم، تنها به‌واسطه دیدن دو نمایش "موش و دیلادوز" و "کک به تنور" به کارگردانی دکتر یدالله آقا عباسی، به مسئله تئاتر تعلیمی و اهمیت ...

|

اجرای نمایش خیابانی «افطاری» در کرمان

اجرای نمایش خیابانی «افطاری» در کرمان

در این اثر، هنرمندان یک تابلو ساختند که در آن نمادهایی از بیمارستان، خون، گلوله و... بود و تصاویری از مظلومیت مردم غزه نمایش داده می‌شد. امین شجاعی کارگردان این نمایش است.

|

آیا در تئاتر احساس خوشبختی می‌کنیم؟

آیا در تئاتر احساس خوشبختی می‌کنیم؟

یدالله آقاعباسی*: زمانی آلبرکامو نوشت تئاتر تنها جایی است که در آن احساس خوشبختی می­‌کنم. توصیف او از تئاتر صومعه­‌ای بود که گروهی مرکب از کارگرانی که کارشان معنوی است، خود را فدای یک ...

|

نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج
نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج

علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و آشنا برای تماشاچی ما ، در موازات خط درام اصلی آن را نوسازی کرده و این شکاف را پرکند.

|

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

نمایش «مهمان جامانده» که با هدف فرهنگ‌سازی درحوزه‌ی افراد دارای معلولیت و همچنین با بازیگری این افراد ساخته شده است موفق به کسب جوایز متعددی در بخش فراگیر بیست‌و‌هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان اردکان شد.

|

یادداشتی بر نمایش «بودن یا نبودن»، مسئله این نیست  اثر علی کهن

عمیق شدن ممنوع است، لطفا در سطح بمانید!
یادداشتی بر نمایش «بودن یا نبودن»، مسئله این نیست اثر علی کهن

عمیق شدن ممنوع است، لطفا در سطح بمانید!

شاهد شفیعی٭، در ابتدا به یاد بیاوریم کارل گوستاو یونگ را که گفت: وجود داشتن کافی نیست، باید به این وجود روشنایی بخشید.  اولین مواجهه ما با نمایش بودن یا ...

|

نظرات کاربران