در حال بارگذاری ...
توحید معصومی عضو هیات داوران جشنواره تئاتر کرمان

گروه‌های ضعیف و مبتدی نباید در جشنواره شرکت کنند

گفتگو فهیمه شهبا با توحید معصومی عضو هیات داوران سی و یکمین جشنواره تئاتر استان کرمان

 ارزیابی شما از جشنواره تئاتر استان کرمان چیست؟

- با توجه به اینکه تعداد هنرمندان تئاتر استان اضافه شده است و یک سری استعداد های خوبی در این زمینه پرورش یافتند، پس از گذشت ۱۷ سال که من به جشنواره استان کرمان آمدم توقع دیدن کار های درخشان تری را داشتم ، ۸ کار خوب ببینم تا جایی که قضاوت برایم سخت باشد اما اینطور نبود.اما خوشبختانه جریان تئاتر در استان کرمان زنده است  و همچنین بعضی گروه های خوب، کارهای خود را برای جشنواره ارائه نمی دهند که این مسئله باید حل شود.

 به نظر شماچرا کار های درخشانی نمی بینید؟ 
- کار های گروه های قوی وخوب به اتفاق در جشنواره حضور پیدا نمی کنند همین باعث می شود گروه های خوب ومتوسط و بعد گروه های ضعیف و مبتدی را ببینیم ، امسال در جشنواره به جز دو یا سه تا کار که اکثر جوایز رابه خود اختصاص دادند ما بقی کارها شرایط حضور در جشنواره برای رقابت را نداشتند.

 تئاتر استان کرمان در کشور چه جایگاهی دارد؟

- تئاتر استان کرمان به واسطه حضور اساتید به نام کشور،همیشه حداقل در بین تئاتری ها مورد توجه بوده است . استاد یدالله آقا عباسی که فردی موثر بودند و در حال حاضر چهره های خوبی در استان کرمان است مانند جلیل امیری، امیر حسین طاهری .باید توسط اساتید برای نسل آینده تئاتر فکری بشود و پرورش یابند که متاسفانه این مهم هنوز میسر نشده است.

 ازدیدگاه شما داوری سلیقه ای است یا فنی؟
- به نظر من برای داور بودن باید حتما دانش کافی وجود داشته باشد. اما قطعا سلیقه داور در قضاوت موثر است فی المثل  در جشنواره امسال اگر به جای ما هیات داوری دیگری بود قطعا آرا جور دیگری رقم می خورد. منتهی از نظر من دواری به یک فن تبدیل شده است، باید کارها را دید، ارزیابی کرد ، با دیگر کار ها قیاس بشود در این شرایط که محدودیت زمانی وجود دارد و کار ها بسیار پر شتاب اجرا می شود در آخر جمع بندی و صادر کردن یک رای کار بسیار دشواری است. 

 برگزاری جشنواره چه تاثیری بر جامعه  دارد؟
- تئاتر در کشور ما هنوز جایگاه خود را از دیدگاه مسئولین پیدا نکرده است . سازمان تئاتر تشکیل نشده وگروه ها تکلیف خود رانمی دانند. تنها راه پویایی تئاتر همین برگزاری جشنواره هاست. من با جشنواره زدگی تئاتر کشور مخالفم که چرا به این روز افتاده ایم ولی بعد که نگاه کردم دیدم تنها راه تعامل و ایجاد انگیزه بین هنرمندان تئاتر همین است؛ در واقعا اگر همین جشنواره را هم از بدنه تئاتر حذف کنیم ممکن است خیلی ها کناره گیری کنند و عملا چراغ تئاتر خاموش شود.

 پیشنهاد شما برای بهتر برگزار شدن جشنواره ها در سال های آینده چیست؟

- ما به عنوان یک هنرمند فاخر تئاتر باید گفتگو کردن را یاد بگیریم بلد باشیم با یکدیگر رقابت کنیم اما دعوا نکنیم ، به نظر من جدایی ها در تئاتر منشا خوبی نیست. اینکه هر کسی از گروهی جدا شده و برای خود گروهی زده باعث می شود همبستگی از بین برود. تئاتر یک هنر گروهی و تیمی است بنا بر این هر چقدر گروه ها منسجم تر باشند نتیجه بهتری دارد.

 صحبت پایانی؟
- میزبانی سیرجان به عنوان ستاد برگزاری جشنواره بسیار خوب بود وما با یک استقبال بی نظیر مواجه شدیم از همه هنرمندان سیرجانی و کرمانی تشکر می کنم و امیدوارم تئاتر کرمان پر بار تر و درخشان تر از این باشد و به جایگاه اصلی خود در کشور پیدا کند.




مطالب مرتبط

نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج
نگاهی به آخرین اثر علی نفیسی

آنتیگونه زاده رنج ، مادر رنج

علی نفیسی با کشف این دو گانگی ، تلاش کرده است تا با پیوند رویه ی امروزین جامعه ی ما در قالب روایت افسانه ای عاشقانه و ساختن اسطوره ای امروزین با نشانه هایی ایرانی و آشنا برای تماشاچی ما ، در موازات خط درام اصلی آن را نوسازی کرده و این شکاف را پرکند.

|

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

حضور موفق نمایش «مهمان جامانده» در جشنواره بین المللی اردکان

نمایش «مهمان جامانده» که با هدف فرهنگ‌سازی درحوزه‌ی افراد دارای معلولیت و همچنین با بازیگری این افراد ساخته شده است موفق به کسب جوایز متعددی در بخش فراگیر بیست‌و‌هشتمین جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان اردکان شد.

|

یادداشتی بر نمایش «بودن یا نبودن»، مسئله این نیست  اثر علی کهن

عمیق شدن ممنوع است، لطفا در سطح بمانید!
یادداشتی بر نمایش «بودن یا نبودن»، مسئله این نیست اثر علی کهن

عمیق شدن ممنوع است، لطفا در سطح بمانید!

شاهد شفیعی٭، در ابتدا به یاد بیاوریم کارل گوستاو یونگ را که گفت: وجود داشتن کافی نیست، باید به این وجود روشنایی بخشید.  اولین مواجهه ما با نمایش بودن یا ...

|

یادداشتی بر نمایش «سوختن‌ها»، اثر علی‌محمد فردین فر

سلام، من خاورمیانه هستم!
یادداشتی بر نمایش «سوختن‌ها»، اثر علی‌محمد فردین فر

سلام، من خاورمیانه هستم!

شاهد شفیعی٭، خاورمیانه خواستگاه هزارویک شب است. داستانهای عشق‌های ممنوعه، کینه‌ها، جست و جوها و فرار از درد میرا بودن. نمایش سوختن ها بیشتر از هر نمایشی که اخیرا در کرمان به اجرا در آمده ...

|

نگاهی به نمایش «بی‌خبران حیرانند»

ما یک نفریم
نگاهی به نمایش «بی‌خبران حیرانند»

ما یک نفریم

شاهد شفیعی٭، «بی‌خبران حیرانند» در سادگی داستانش به رمز و رازی حیاطی اشاره می‌کند که سازوکاری به شدت جدی دارد: «اصل فقدان لذت!» خانواده‌ای که از نسل اولش تنها خاطره‌ای موجود ...

|

یادداشتی بر نمایش «آنتیگونه» بازنویس و کارگردان علی نفیسی

آنتیگونه بر چهارپایه آبی رنگ
یادداشتی بر نمایش «آنتیگونه» بازنویس و کارگردان علی نفیسی

آنتیگونه بر چهارپایه آبی رنگ

محسن مجیدی٭، این یادداشت کوتاه با تکیه بر اکسسوار و میزانسن‌های این اجرا در طراحی صحنه نوشته شده است. طراحی صحنه این نمایش به نوعی مینیمالیستی است. صحنه خالی‌ست به جز دو مورد ثابت تا ...

|

نگاهی به اجرای «آنتیگونه» به کارگردانی علی نفیسی؛

تلاقی تاریخ و اکنونیت
نگاهی به اجرای «آنتیگونه» به کارگردانی علی نفیسی؛

تلاقی تاریخ و اکنونیت

مصطفی درویش گوهری٭، در تئاتر و درام مدرن بیش از هر دوره دیگری به آثار کلاسیک از جمله یونان باستان توجه شده است. یکی از مهم‌ترین دلایل این بازگشت به تاریخ، ریشه در نگاه مدرنیست‌ها و پس از ...

|

یادداشتی بر «سایکوسیس ۴:۴۸» اثرعلیرضا محسن‌بیگی

چشم از من بگیر! پرده می‌افتد!
یادداشتی بر «سایکوسیس ۴:۴۸» اثرعلیرضا محسن‌بیگی

چشم از من بگیر! پرده می‌افتد!

شاهد شفیعی٭، عملاً متن ملغمه‌ای از خودگویی‌های فردی بیماری است که وجوه شخصیتش از هم گسیخته‌اند.اما این متن در مقابل اجرای آن حرفی برای گفتن ندارد و تمامی روی سخن با ما را اجرا دارد

|

نظرات کاربران